شركت مهاجرتي هومان ويزا

كنوانسيون ژنو يكي از مهمترين معاهدات بين المللي در زمينه حقوق بشر است كه در 28 ژوئيه 1951 در ژنو سوئيس به منظور حمايت بين المللي از پناهندگان در سازمان ملل به تصويب رسيد. اين كنوانسيون مورد تاييد اكثر كشورهاي جهان است و محدوديت ها و الزامات سختي را براي پذيرش و حمايت از پناهندگان تعيين مي كند.

موضوع اصلي كنوانسيون ژنو تضمين حقوق پناهندگاني است كه به دلايل سياسي، مذهبي، قومي يا اجتماعي كشور خود را ترك كرده اند و نمي توانند از حقوق و آزادي هاي اوليه خود در كشور خود برخوردار شوند. اين كنوانسيون حقوق اوليه پناهندگان را تعريف مي كند و تاكيد مي كند كه هر كشوري بايد پناهندگان را بپذيرد و حقوق آنها را با دقت رعايت كند.

برخي از حقوق مهم مندرج در كنوانسيون ژنو براي پناهندگان شامل حق امنيت شخصي، حق حفظ حريم خصوصي، حق تحصيل، حق كار و حق دسترسي به خدمات پزشكي است. همچنين اين كنوانسيون تاكيد مي كند كه هيچ كشوري نبايد پناهندگان را به كشوري بفرستد كه تحت شرايطي مانند شكنجه، بدرفتاري يا تبعيض قرار دارند.

علاوه بر اين، كنوانسيون ژنو مجموعه اي از تعهدات را براي دولت ها تعيين مي كند، از جمله ارائه حمايت بين المللي، ارائه خدمات اجتماعي و حمايت از حقوق پناهندگان، كه همه آنها توسط دولت ها اجرا مي شود.